Friday, March 30, 2007

Adobe CS3 Package အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း












Adobe ဟာ အဆင့္ျမင့္ ထုတ္ကုန္ေတြနဲ႔ နာမည္ႀကီးခ်မ္းသာလာတဲ့ ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့နာမည္ႀကီး Application ျဖစ္တဲ့ Photoshop, Illustrator, Acrobat, Premier Pro စတဲ့ Software ေတြကို လူသံုးမ်ားပါတယ္။ အခုဆိုရင္ Adobe ဟာ သူ႔ရဲ့ CS3 Package ကိုေစ်းကြက္ကိုတင္ဖို႔ တာစူးေနပါၿပီ။ Amazon.com မွာ ေရာင္းခ်မယ့္ ေစ်းႏႈန္းေတြေတာင္ သိေနရပါၿပီ။ CS3 Package မွာ Software ေပါင္း ၂၁ မ်ိဳးပါ၀င္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ Micromedia ပိုင္ဆိုင္တဲ့ Flash, Firework, Dreamwaver ကိုပါ။ Adobe က နည္းပညာ၀ယ္ယူၿပီး CS3 Package မွာ ထည့္သြင္းထုတ္လုပ္ ထားပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ Interface ေတြဟာ ဘယ္လိုျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိေသးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ Adobe က Photoshop ကိုပဲ Beta Version အျဖစ္ေပးထားတာပါ။ ေစ်းႏႈန္းေတြကေတာ့
Adobe Creative Suite CS3 Master Collection = $2499,
Adobe Creative Suite CS3 Web Premium = $1599,
Adobe Creative Suite CS3 Design Premium = $1599 နဲ႔
Adobe Creative Suite CS3 Production Premium = $1199 အသီးသီးတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီထုတ္ကုန္အမ်ားစုကို April 20 ရက္ေန႔ေလာက္မွာ ထြက္မယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Master Collection အတြက္ဆိုရင္ July လ အထိေစာင့္ရလိမ့္မယ္လို႔ မွန္းဆၾကပါတယ္။ Adobe က ဒီတစ္ခါ သူတို႔ ထုတ္ကုန္အသစ္ထုတ္လုပ္မႈဟာ သူတို႔ထုတ္ကုန္သမိုင္းမွာ အႀကီးမားဆံုးနဲ႔ အမ်ားဆံုးပဲလို႔ေျပာပါတယ္။ စုစုေပါင္း Software ၂၁ မ်ိဳးႀကီးေတာင္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးက ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ၀ယ္သံုးမလဲ မသိဘူးေနာ္.....

Read More...

Thursday, March 29, 2007

အရမ္းေကာင္းတဲ့ Free System Cleaner ေလး

ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ့္ကြန္ပ်ဴတာရဲ့ Temporary files ေတြကို ရွင္းဖို႔ ေမ့ေန တတ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း နားမလည္လို႔။ Temp Files ဆိုတာ Computer Application/System Operations ေတြလုပ္တဲ့အခါ Hard Disk ေပၚမွာ ယာယီသိမ္းထားတဲ့ ဖိုင္မ်ိဳးေတြပါ။ အဲ့ဒီဖိုင္ေတြ မ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ကိုယ့္ရဲ့ Hard Disk Space ေပၚမူတည္ၿပီး စက္ဟာ လုပ္ေဆာင္မႈစြမ္းရည္က်သြားႏိုင္တယ္။ Computer အသံုးျပဳရတာ ေႏွးေကြးေလးလံသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Temp Files ေတြကို ကိုယ္အသံုးျပဳမႈေပၚ မူတည္ၿပီး ရွင္းလင္းသင့္တယ္။ ဒါမွလည္း ကိုယ့္ကြန္ပ်ဴတာဟာ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေခ်ာမွာေပါ့။ Temp Files ေတြကို Manual ရွင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ Window+R (Start Menu က Run) ကိုႏွိပ္ပါ။ Run Box တက္လာရင္ %tmp% လို႔ ႐ိုက္ထည့္ၿပီး Enter ေခါက္ပါ။ အဲ့ဒါဆိုရင္ Temp Files ေတြပါတဲ့ Window ေပၚလာလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ Window ထဲကရိွသမွ်ဖိုင္ေတြကို Shift+Delete နဲ႔ ရွင္းလိုက္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဖိုင္ေတြကို ဖ်က္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ System က ယူသံုးေနတယ္လို႔ Error တက္လိမ့္မယ္။ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ပါ။ ဒီထက္ပိုၿပီး Temp ဖိုင္ကို ရွင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ My Computer ရွင္းခ်င္တဲ့ Drive ကို Right Click ႏွိပ္ပါ။ ၿပီးရင္ Properties ကိုေရြး။ Dialog Box ေပၚလာရင္ ေအာက္နားက Disk Cleanup ဆိုတဲ့ Button ေလးကိုႏွိပ္ Dialog Box ထပ္ေပၚလာရင္ List ထဲမွာ ကိုယ္ဖ်က္ခ်င္တဲ့ ဖိုင္ေတြကို Check လုပ္။ ၿပီးရင္ OK ႏွိပ္။ ခဏေလးေစာင့္လိုက္။ ဒါဆိုရင္ရပါၿပီ။ အဲ့ဒါေတြမလုပ္ခ်င္ဘူး ... ပ်င္းတယ္ ဆိုရင္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးမယ့္ အခမဲ့သံုး Software ေလးရိွတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ CCleaner ေလးပါပဲ။ အခမဲ့သံုးလို႔ရသလို Powerful လည္းျဖစ္တယ္။ ခုနကလို Temp Folder ထဲမွာ ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ဖိုင္ေတြကိုပါ ရွင္းလင္းေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ Application Temps, Internet Temp Files, System Temp Files ေတြကိုပါ ရွင္းေပးတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက Registry Issue လုပ္လို႔လည္းရတယ္။ အရမ္းျမန္ၿပီး အရမ္းေကာင္းတယ္။ ကိုယ့္စက္ထဲက Temp Files ေတြကို စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ရွင္းလင္းေပးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းထက္ Tool ေလးတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူတိုင္း ေဆာင္ထားသင့္တဲ့ Tool ေလးတစ္ခုပါပဲ။


CCleaner ကို Download လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ Get CCleaner


Read More...

Wednesday, March 28, 2007

ဦးပိုင္က စားအုန္းဆီေတြ .. ၁ ပိႆာ ၁၅၆၄ က်ပ္နဲ႔ အလကား ေရာင္းေပးမယ္ ....

လမ္းထိပ္က ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ “စားအုန္းဆီ .. ၁ ပိႆာေစ်း ၁၅၆၄ က်ပ္” တဲ့ .. ဆိုင္းဘုတ္ အႀကီးႀကီးန ဲ႔ေရးထားတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆီကုန္သည္ႏွင့္ ဆီလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း” ဆိုေတာ့ ဦးပိုင္ကပဲေပါ့။ အင္း .. အျပင္မွာ ၂၂၀၀ ေစ်း။ ဒီမွာက ၁၅၀၀ ေက်ာ္ဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီးသက္သာတယ္ .. ငါလာ၀ယ္ဦးမွ။ အခုတစ္ေလာ အျပင္က စားဆီေတြကို ပုဂၢလိကကုန္သည္ေတြက အျခားဆီအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာေရာင္းတာေၾကာင့္ စားသံုးသူျပည္သူေတြ ေရာဂါေတြ ရေနၾကတယ္လို႔ သတင္းမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ မသမာတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ စီးပြားရွာၾကတဲ့ ကုန္သည္ေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေလ။ ေလာကႀကီးက တစ္ျဖည္းျဖည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းလာၿပီ။ ဟုတ္လည္းဟုတ္တယ္။ ဆီေတြက မနက္ဆိုရင္ ခဲေနၿပီ .. ဟင္းခ်က္ဖို႔ကို သူ႔ကို အရင္ဦးဆံုး အရည္ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေနရတယ္။ ပဲဆီက်ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္လို သာမာန္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က မကပ္ရဲဘူးဗ်ာ့။ စားဆီ ၂၂၀၀ ေစ်းမွာ ပဲဆီက ၃၃၀၀ ေစ်းဗ်။ ေနာက္ေတာ့လည္း ေရာဂါကိုေၾကာက္ၿပီး ပဲဆီမွာ က်ိတ္မွိတ္သံုးရေတာ့တာေပါ့။ ဒီေန႔ ဒီဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ တစ္ပိႆာေလာက္ေတာ့ ဆြဲထားမယ္ဆိုတဲ့အတြးနဲ႔ အိမ္မွာ ပံုးသြားယူၿပီး လမ္းထိပ္ကဆိုင္ကို ျပန္ေျပးတာေပါ့။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ .. “အန္တီေရ .. ကၽြန္ေတာ့ကို စားဆီ ၁ ပိႆေပးပါ”
“ေအးေအး .. ” ဆိုၿပီးခ်ိန္ခြက္နဲ႔ ခ်ိန္ထည့္ေပးတယ္။
ၿပီးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့က ပိုက္ဆံကို ၁၆၀၀ ေပးလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အန္တီႀကီးက ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ၾကည့္တယ္ .. အန္တီ အေၾကြမရိွလို႔လား .. ရတယ္ .. မအန္းနဲ႔ေတာ့ .. ေနပါေစ”ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ အန္တီႀကီးက
“ေကာင္ေလး .. ဆီက ၁ ပိႆာ ၂၀၀၀ ေလ .. ခုက ၁၆၀၀ ပဲရိွေသးတယ္ .. ၄၀၀ ထပ္ေပးရဦးမယ္” ..
“အမ္ .... ဒီမွာ ဆိုင္းဘုတ္မွာ ေရးထားတာ .. ၁၅၆၄ က်ပ္ေလ ... ဘာလို႔ ၂၀၀၀ ျဖစ္သြားတာလဲ ...”
“အဲ့ဒါက တစ္ေယာက္ ၁၀ သားပဲရတာ .. ၁ပိႆာမရဘူး .. ဆိုၿပီး .. ဘုေျပာတယ္”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ခံမလဲ .. ကိုယ္က မွန္ေနတာကိုး ... “ဒါဆိုရင္ .. ၁၀ သားေစ်းေရးေပါ့ .. ဒါမွမဟုတ္ . ေအာက္မွ မွတ္ခ်က္ေလး ဘာေလးေရးေပါ့ဗ်ာ .. လူတစ္ဦးကို ၁၀ သားသာ ေရာင္းပါသည္လို႔ ..ခုဟာက တစ္ပိႆာေစ်းေရးထားၿပီးမွ .. အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲဗ်ာ .... ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားသံုးသူေတြ စာတတ္ပါတယ္ဗ် ....” ဆိုၿပီး ၄၀၀ ထုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဆီးဗံုးဆြဲၿပီး အိမ္ျပန္တာကလြဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့မွာ လုပ္စရာမရိွ ..... ေနာက္မွာေတာ့ ..“နင္ကမ်ား .. ရာရာစစ ... %$%#^#&^&#%E%##$” စတဲ့အသံေပါင္းစံုနဲ႔ အန္တီႀကီး က်န္ခဲ့ေလရဲ့။ လံုး၀ကို မေက်နပ္ဘူးဗ်ာ .... “ဘာျဖစ္လို႔ စားသံုးသူ ျပည္သူေတြကို လိမ္လွည္ေနၾကတာလဲ”။ အဲ့ဒီလို ဘ၀ကေန ဘယ္အခ်ိန္က်မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ ေတာ့ပစ္ေခါင္းစဥ္ကို “ဦးပိုင္က စားအုန္းဆီေတြ .. ၁ ပိႆာ ၁၅၆၄ က်ပ္နဲ႔ အလကား ေရာင္းေပးတယ္ ....” လို႔ေပးလိုက္တာပါ။ တကယ္မေရာင္းေပးဘူး .. အလကားေရာင္းေပးတာ ... ဘာပဲေျပာေျပာ အဲ့ဒီေန႔က အျပင္ကထက္ေတာ့ ၂၀၀ သက္သာခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ..

Read More...

ျမန္မာ့ေဆးေကာင္းတစ္ခြက္

သတိ ... ဤပိုစ့္အား အစာစားေနတုန္း၊ အစာစားၿပီးစအခ်ိန္တြင္ မဖတ္ရန္ အသိေပးအပ္ပါသည္။ :D
“တန္ေဆး လြန္ေဘး“တဲ့ ... ဒီစကားပံုကို ၾကားဖူးၾကမွာပဲေနာ္... အစာပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ေဆးပဲျဖစ္ျဖစ္ .. တန္႐ံုအသံုးျပဳ စားသံုးရမယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ့အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို တင္ျပရင္း .... သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္ ဆင္ျခင္ေစလိုပါတယ္.. လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေလာက္တုန္းက စစ္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေပါ့။ အဲ့ဒီတုန္းက ေရခူေတြကို တ႐ုတ္ျပည္က ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္ၾကလို႔ို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ေတြ သြားၿပီးစြန္႔စားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သဲေသာင္ အ၀ယ္ဒိုင္မွာ တာ၀န္က်တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါ။ သဲေသာင္ေပၚမွာ တစ္ပတ္ကို ၁ ေယာက္ တာ၀န္က်သြားရတယ္။ အဲ့ဒီသဲေသာင္(ကၽြန္းေလး)ေပၚမွာက ေရခ်ိဳအရမ္းရွားတယ္ဗ်။ ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာဆိုေတာ့ ေရငန္ေတြပဲ ေပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက အလုပ္ကလည္း အရမ္း႐ႈပ္။ ေရခ်ိဳကလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔မရတာေၾကာင့္ ၃ ရက္ေလာက္ကို ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးဗ်။ .. ဟဲ .. ဟဲ .. ညစ္ပတ္တာဟုတ္ဘူးေနာ္... ဟီး .. ေရမရိွတာ ...။ ေရပတ္ေတာ့ တိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ .. အဲ့ဒီမွာ စေတာ့တာပဲ .. လူကေရမခ်ိဳးျဖစ္လို႔ အပူေတြ အရမ္းတက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ အ၀ယ္ဒိုင္ကေန ၿမိဳ႕ထဲကိုတက္မယ့္ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို ေဆးမွာလိုက္တယ္။ အပူက်ေဆးပါ။ တစ္ကဒ္၀ယ္ခဲ့ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္မွာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ္ .. အဲ့ဒီေန႔က ၿမိဳ႕ထဲမသြားျဖစ္ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ႔ ငနဲက “အပူက်ေဆးမေသာက္နဲ႔ .... ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးေသာက္ ..ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ရိွတယ္။ ေရာ့ .. ”ဆိုၿပီးလာေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်ားမ်ား စဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။
“ေအး .. ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးလည္းေကာင္းတာပဲ ... ဒါနဲ႔ ... ကိုညီ ဒီေန႔ ညေနေတာ့ ငါ့ကို ေရခ်ိဳးလို႔ရေအာင္ စီစဥ္ေပးကြာ .. ရြာထဲသြားၿပီးေရသြား၀ယ္ေပးဦး” ...
“ဟုတ္ကဲ့ .. အကို.. ကၽြန္ေတာ္ လူလြတ္လိုက္ပါ့မယ္”...
“ေအးကြာ .. ေက်းဇူးပဲ”
သူလဲသြားေရာ .. ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ သူေပးထားတဲ့ ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးဘူးကိုဖြင့္ၿပီး ၅ လံုးေလာက္ ေသာက္ခ်လိုက္တယ္.. ေသာက္ၿပီးမွ သတိရတယ္...
“ဟ ... ညအိပ္မွ ေသာက္ရမွာ .. ငါ့ေတာ့ ဒုကၡပဲ” ...
ဒါေပမယ့္ ... ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးက ညေနပိုင္းအထိ ဘာအစြမ္းမွ မျပဘူး။ ညေနက်ေတာ့ ေရးခ်ိဳးလိုက္ရတယ္။ ထြက္လိုက္တဲ့အပူေတြ ရိွန္း ရိွိန္း .. ရိွန္း ရိွန္းေနတာပဲ။ ေရေတာင္ အေငြ႔ျဖစ္ၿပီး ပ်ံသြားသလား မွတ္ရတယ္။
ညအိပ္ခါနီးက်ေတာ့ .. “အင္း .. ငါမနက္တုန္းက ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးေတြေသာက္တာ ဘာမွလည္းမျဖစ္ပါလား .. မထူးပါဘူး ... အခုေသာက္လိုက္ရင္ မနက္က် အဆင္ေျပမွာပဲ”လို႔ေတြးမိၿပီး .. ေနာက္ထပ္ ၀မ္းေပ်ာ့ေဆး ၅ လံုးေသာက္ခ်လိုက္တယ္။ ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘူး .. အိပ္လိုက္တယ္.....။
ဗိုက္ထဲက ေအာင့္သလိုလို ခံစားရတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာကေနႏိုးခဲ့တယ္... နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄း၃၀ တိတိ။ “အမ္... အေစာႀကီးရိွေသးတယ္ ... အား .. ဗိုက္ကလည္း ဘာျဖစ္တာပါလိမ္...ေအာင့္လိုက္တာ..” ၿပီးမွ ညတုန္းက ၀မ္းေပ်ာ့ေဆးေတြ ေသာက္ထားမွန္းသတိရလိုက္တယ္။ ...“ဟ ...ဟ .. ေျပးမွျဖစ္ေတာ့မယ္”ဆိုၿပီး အိမ္သာကို တန္းေျပးေတာ့တာေပါ့။ ပထမတစ္ခါတုန္းကေတာ့ အဆင္ေျပတယ္။ အိပ္ရာထဲေရာက္ၿပီး ၁၀မိနစ္ေလာက္လည္းၾကာေရာ .... “အီး .. ေအာက့္လာျပန္ၿပီး ...ေျပးျပန္ပဟ” ..ဆိုၿပီးေျပးရျပန္တယ္။ ေနာက္ ၅ မိနစ္ျခား .. တတိယအႀကိမ္ .. ဒီလိုနဲ႔ ...... အၾကိမ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ..... ေျပးၿပီးတဲ့ေနာက္ .. ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ အိပ္ရာကေန မထႏိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္အထိပါပဲ။
“ဟာာ.... အကို ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်ာ” ...ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေဆးေပးတဲ့ ၀န္ထမ္းက လာၾကည့္တယ္။
“ေ အ း ... က ြ ာ ... မ င ္း ေ ပ း တ ဲ ့ ေ ဆ း ေ သ ာ က ္ ၿ ပ ီ း မ ထ ႏ ိ ဳ င ္ ေ တ ာ ့ ဘ ူ း က ြ .....”
“ဟာ .. အကို ဘယ္ႏွစ္လံုးေတာင္ ေသာက္လိုက္တာလဲ ? ”
“ ၅ လ ံ ု း တ ည ္ း ပ ါ က ြ ာ ... အ ဲ . ... မ င ္ း ေ ပ း တ ု န ္ း က ၅ လ ံ ု း ..... ၁ ၀ လ ံ ု း ေ ပ ါ ့ ..”
“အမ္... ၁၀ လံုး .. ေအာင္မေလး ျဖစ္ရေလ ..အကိုေရ .. တစ္ခါေသာက္မွ .. ၃ လံုးတည္ ေသာက္ရတာ... ဒါတ႐ုတ္ေဆးဟုတ္ဘူးေလ .. ယိုးဒယားေဆး ...”
“ . သ ိ ဘ ူ း ေ လ က ြ ာ .. မ င ္ း ေ ပ း တ ဲ ့ ေ ဆ း ဘ ူ း မွ ာ ဘ ာ မ ွ မ ွ ေ ရ း မ ထ ား တ ာ ”
ဟုတ္သည္ ..သူေပးတဲ့ပုလင္းက ဘာတံဆိပ္မွ မပါ .. အလံုးလိုက္၀ယ္ၿပီး ပုလင္းလြတ္တစ္လံုးထဲ ထည့္ထားပံုရတယ္။
“အကို .. ဒါဆိုရင္ အကို ေဆးခန္းသြားမွျဖစ္မယ္... ဒီအတိုင္းဆိုမလြယ္ဘူး .. ကၽြန္ေတာ္ ဘုတ္သြား စီစဥ္လိုက္မယ္” ..
“ ေ အ း က ြ ာ .. ဟ ိ ု ေ က ာ င ္ ေ တ ြ က ိ ု Cordless န ဲ ႔ လ ွ မ ္း ေ ျ ပ ာ လ ိ ု က ္ က ြ ာ .. ေ က ် း ဇ ူ း ပဲ”
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ .. စစ္ေတြ ေဆးခန္းကို ေရာက္ၿပီး ပုလင္းႀကီးခ်ိတ္ရတဲ့ ဘ၀အထိ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၂ ရက္ေလာက္ အိပ္ယာထဲမွာ လဲေနရတဲ့ဘ၀။ အခုထိ အမွတ္ရေနတုန္းပဲ .... :D ...။
ဒီလိုနဲ႔ ..... သဲေသာင္ေပၚကို ေနာက္တစ္ေခါက္ တာ၀န္အက် ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒိုင္ထဲက အလုပ္သမား အရီးတစ္ယာက္က “ သားေလး .. အရင္တစ္ခါက ေတာ္ေတာ္ ခံလိုက္ရတယ္ဆို ...”
ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ရွက္သြားတယ္... “ အဟီး .. ဟုတ္တယ္.. အရီး ... အေသာက္လြန္သြားတာ”
“ေၾသာ္ .. မိဘနဲ႔ ခြဲေနတဲ့သူေတြက အဲ့ဒီလိုပဲ .. ဒုကၡေရာက္တတ္ၾကတယ္”
“အမ္....”
“ဟုတ္တယ္ေလ .. မင္းမိဘနဲ႔ေနရင္ .. ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္မလား ...”
ဟုတ္ပါသည္.... ရင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ မိဘႏွစ္ပါးကို သတိရၿပီး လြမ္းလာသည္။
“ဟုတ္တယ္ေနာ္..အရီး .... ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘနဲ႔ေနတုန္းက ဟိုဟာစားခ်င္ .. ဒီဟာစားခ်င္ ....ဆိုတိုင္း မိဘေတြက မေကၽြးဘူး။ စာသင့္တဲ့ဟာကိုစားေစၿပီး မစားသင့္တဲ့အရာေတြကို မေကၽြးဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ မစားရေတာ့ စိတ္ေကာက္တာေပါ့ဗ်ာ .. အခုေတာ့ နားလည္လာပါၿပီ ...”
“ေအးကြယ္... မိဘေတြက နင္တို႔ေတြထက္ အေတြ႕အၾကံဳပိုမ်ားတယ္ေလ ... သူတို႔ေမတၱာနဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳေပါင္းစပ္ၿပီး သားသမီးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တာေပါ့ .. အခုပဲၾကည့္ နင္လည္း .. အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခု ရသြားၿပီ .. နင့္သားသမီးေတြ ရရင္အဲ့ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးမႀကံဳေအာင္ ဆိုဆံုးမ မွာပဲေလ .. ဟုတ္ဘူးလား ”
“ဟုတ္ကဲ့ .. အရီး .. ”
“တန္ေဆး .. လြန္ေဘးတဲ့ ..... ေဆးဆိုတဲ့အရာကလည္း အသံုးျပဳလြန္ရင္ ေဘးျဖစ္တတ္တယ္။
ကဲ .. အရီးမင္းကို ျမန္မာ့ ေဆးေကာင္တစ္ခြက္ေပးလိုက္မယ္။ အဲ့ဒါက ဘာလဲဆိုရင္ .. မက်ည္းသီးပဲ။ မက်ည္းသီးကို မက်ည္းရည္လုပ္ေသာက္လိုက္။ တစ္ခြက္ေလာက္ပဲေသာက္။ မက်ည္းသီး အေနေတာ ္ေလာက္ကို ဆားနည္းနည္ .. ၿပီးေတာ့ ထန္းလ်က္နည္းနည္းထည့္ၿပီးေဖ်ာ္လိုက္။ အဲ့ဒါကိုေသာက္ အရမ္း ေကာင္းတယ္... စမ္းေသာက္ၾကည့္ေပါ့ .. ေသာက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔အမ်ားႀကီးေတာ့ မေသာက္နဲ႔ေနာ္.. ထပ္ေလွ်ာေနဦးမယ္...”
“ဟီး ... ေက်းဇူပဲအရီး .. ကၽြန္ေတာ္ ေသာက္ၾကည့္မယ္”
“ကဲပါေလ .. ငါပဲလုပ္ၿပီးလာပို႔မယ္ .... ပစၥည္းအဆင္သင့္ရိွတယ္ .. ညေနက် လာပို႔လိုက္မယ္”
“ဟာ .. ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္..”
“ရပါတယ္ကြယ္..... ကဲကဲ .. သြားၿပီေနာ္..”
“ဟုတ္ကဲ့ အရီး .. ေျဖးေျဖးေနာ္.....”
ညေနက်ေတာ့ ... ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က ခြက္တစ္ခြက္နဲ႔ မန္က်ည္းရည္ အျပည့္လာပို႔တယ္။ ေသာက္လို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ (ေနာက္ပိုင္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လုပ္ေသာက္ၾကည့္တာ အရသာမတူဘူးဗ် .. ဘာလိုေနလဲမသိဘူး .. ဟီး)။ မနက္က်ေတာ့ အေနေတာ္ပဲ .... အားလံုး OK တယ္.....
ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္လို အျဖစ္မ်ိဳး မႀကံဳရေလေအာင္ ... မန္က်ည္းသီးကိုေဆာင္ ...... ......

Read More...

အဆင့္အတန္း

လူေတြဟာ ကုိယ့္ရဲ့ အဆင့္အတန္းကုိ မတင္းတိမ္တတ္ၾကပဲ ၊ မရနုိင္တဲ့ အဆင့္အတန္းကိုပဲ အထင္
ႀကီးေမ်ွာ္မွန္းေနၾကတယ္။

People are not satisfied with their own position in life and are always aiming too high.

အရွင္ေကာ၀ိဒ


Read More...

Monday, March 26, 2007

Adobe CS3 products Icons Set

Adobe ကေနၿပီး ထုတ္လုပ္မယ့္ CS3 ထုတ္ကုန္ေတြရဲ့ Icon ေတြကို ... Color Wheel နဲ႔ ျပသထားတာကို Surfing လုပ္ရင္းေတြ႕လို႔ ျပန္တင္ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ ႔ ထုတ္ကုန္ေတြ ဘာမွန္းေတာင္မသိဘူး။

Read More...

Thursday, March 22, 2007

တစ္ခါတုန္းက ( ၁. ၂ )

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ခုတစ္ေလာ အလုပ္ေတြ အရမ္း႐ႈပ္ေနလို႔ ပိုစ့္ေတြေတာင္မတင္ျဖစ္ဘူး။ ေဆာရီးဗ်ာ ……

တစ္ခါတုန္းက (၁) ကိုျပန္ဆက္မယ္.. (၁.၂) ေပါ့ .

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ပေဒသာပင္႐ုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ ၀ါးေတြအသင့္ရခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ အ႐ုပ္လုပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ၾကတာေပါ့။ ပန္ခ်ီဆြဲတတ္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြစုၿပီး အ႐ုပ္ခ်ိဳးဖို႔တိုင္ပင္ခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ နဂါး႐ုပ္လုပ္ဖို႔ ပံုစံအၾကမ္းၿပီးသြားေရာ။ ဦးေခါင္းနဲ႔ အျမီးပိုင္းကို ပံုဆြဲၿပီး ကိုယ္ထည္ကို ပိုက္ဆံနဲ႔ေခါက္ၿပီး ပံုေဖာ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဓိက လိုတဲ့ပစၥည္း ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ပိုက္ဆံအသစ္ေတြေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာစုထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြက အမ်ိဳးအစားအစံု။ ဒီေတာ့ ဘဏ္မွာ ေငြအသစ္သြားလွဲဖို႔ လိုအပ္ၿပီေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ေငြလဲဖို႔အတြက္ ဘဏ္ကို ေကာင္မေလးေတြလြတ္လိုက္တယ္။ ေငြတစ္ေထာင္လဲဖို႔အတြက္ ဘဏ္စာေရးကို ၁၀၀ ေပးလိုက္ရတယ္ဗ်ာ။ သူတို႔မိုဘုရားလွဴမယ့္ေငြေတြ ယူရက္တယ္။ စုစုေပါင္း လဲတဲ့ေငြက ၆၅၀၀၀ ဆိုေတာ့ ၆၅၀၀ ေပါ့။ အဲ့ဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ဗ်။ ေန႔လည္ပိုင္း ထမင္းစားဆင္းၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ တစ္သိုက္ အ႐ုပ္ပံုေဖာ္ဖို႔ ၀ါးေတြကို ခုတ္ပိုင္းအေခ်ာကိုင္ၾကတယ္။ ပိုက္ဆံေခါက္တဲ့သူေတြကေခါက္၊ ေကာ္ကပ္တဲ့သူတြကကပ္ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ တက္ညီလက္ညီနဲ႔လုပ္လိုက္ၾကတာ ၂ ရက္ေလာက္ၾကေတာ့ အ႐ုပ္ႀကီးလည္းၿပီးသြားေရာ။ ဟဲ .ဟဲ ..ၾကြားရဦးမယ္ .. အ႐ုပ္ႀကီးၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းကလူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔အခန္းဆုရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ အရမ္းေပ်ာ္တာေပါ့ဗ်ာ။ အ႐ုပ္ႀကီးၿပီးသြားတဲ့ေန႔ညဘက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္သားေတြ ေက်ာင္းမွာ ညအိပ္ေစာင့္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ရတယ္။ အဲ့ဒီလို လုပ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ရာဇ၀င္ရိွတယ္ဗ်။ အရင္က ေက်ာင္းမွာ ပေဒသာပင္ေတြထားထားတာကို သူခိုးေတြ၀င္ခိုးလို႔ ပါသြားဘူးလို႔ အခုလို ညအိပ္ေစာင့္ရတာပါ။ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းဆိုတာ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲ လံုၿခံဳမႈသိပ္မရိွဘူးေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ညအိပ္ေစာင့္ရတာ။ ညေနက်ေတာ့ အိမ္ျပန္ ေက်ာင္းမွာအိပ္ဖို႔အတြက္ အိမ္ကေန ျပင္ဆင္ၿပီးသြားၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဆိုတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ …… ညပိုင္းဆိုရင္ သီခ်င္းလးဘာေလးဆိုရေအာင္ဆိုၿပီး ဂီတာေတြယူသြားၾကတယ္။ ညဘက္ပ်င္းရင္ ဖဲ႐ိုက္ဖို႔အတြက္ ဖဲထုပ္ေတြယူသြားၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေရဆာရင္ေသာက္ဖို႔ ဗူးေတြယူသြားၾကတယ္။ ဟီး .. ကၽြန္ေတာ္မပါဘူးေနာ္.. :D။ ညဖက္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး သီခ်င္းဆိုလိုက္၊ ေပ်ာ္လိုက္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႔ ညသန္ေခါင္ေလာက္ေရာက္ေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားေျပာၾကရင္းနဲ႔ စကားစပ္မိလို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က ဆံုးသြားတဲ့ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ေျပာမိၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပတ္ေလာက္က အထက္လွန္ေအာက္ေလွ်ာနဲ႔ ဆံုးသြားတာပါ။ ေျပာရင္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ၾကက္သီးေတြေတာင္ထတယ္။ ကိုယ့္အတန္းေဖာ္ဆိုေတာ့ သတိရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စု စကားေျပာပဲ တိတ္တစ္ဆိတ္အခိုက္အတန္႔ေလးျဖစ္သြားတယ္။ စကားစျပတ္သြားတာတဲ့အခ်ိန္ အခိုက္အတန္႔ေလးေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ …….. ေပၚထပ္က ၀ုန္း ... ၀ုန္း .. ၀ုန္း .. ၀ုန္း .. ”ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရတယ္။ ႐ုတ္တရက္အေပၚကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚထပ္ၾကမ္းႀကီးက နိမ့္က်လာသလိုပဲ ….. အားလံုး ႐ုပ္႐ုပ္သဲသဲေတြျဖစ္ၿပီး ေျပးသူေတြကေျပး၊ ေၾကာင္ၿပီးေငးေနသူကေငး၊ ေအာက္မွာ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီးေအာ္ေနသူကတစ္မ်ိဳး ….. ကၽြန္ေတာ္လည္း ႐ုတ္တရက္မို႔ အခန္းအျပင္ဘက္ကို ထြက္ေျပးမိတယ္။ အဲ့ဒီအသံက ၇ စကၠန္႔ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ အဲ့ဒီမ်ာ လူကိုအီစိမ့္သြားတာပဲ။ ဘာျဖစ္မွန္းလည္းမသိ။ အစကေတာ့ စာသင္ေဆာင္ႀကီး ၿပိဳၿပီမွတ္တာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းေစာင့္ သရ၀မ္ေတြ၊ တာ၀န္က်ဆရာေတြ ေျပးလာၿပီး “ဘာျဖစ္တာလဲ .. ဘာျဖစ္တာလဲ .. ေဟ့ ” .. လို႔ေအာ္ၿပီးေမးၾကတယ္။

“ မ .. မသိဘူးဆရာ ….အေပၚထပ္က ၀ုန္း ၀ုန္း တိုင္းတိုင္း အသံၾကားရတာပဲ”

“အေပၚထပ္မွာ လူရိွလို႔လား ??? ”

“မရိွဘူးဆရာ .. ၁၀ တန္းေတြက သူငယ္တန္းအခန္းေတြမွာ ပစၥည္းသိမ္းၾကလို႔ .. အေပၚထပ္မွ ဘယ္သူမွမရိွဘူး”

“ဒါဆိုရင္ … တက္ၾကည့္ၾကရေအာင္ကြာ” ဆိုၿပီး .. အကုန္လံုးအေပၚထပ္ကို ခ်ီတက္ၾကတယ္။

အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းအေပၚတည့္တည့္ကအခန္း ၁၀ တန္း (ဂ) ကို မွန္တံခါးေပါက္က လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခံုေတြ အကုန္လံုး ၾကမ္းေပၚမွာ ေမွာက္လဲေနတာေတြ႕၇တယ္။ အခန္းတံခါးကလည္း ေသာ့တန္းလန္းႀကီးနဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ဆရာက သရ၀မ္ဆီမွာ ေသာ့ေတာင္းၿပီး တံခါးဖြင့္၀င္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသား ေတြကေတာ့ တြန္႔ .. တြန္႔ .. တြန္႔ .. တြန္႔နဲ႔ေပါ့။ ေစာနက အသံႀကီးကို ၾကားထားရတာကို။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ေသးေတာင္ေပါက္ခ်တယ္။ .. ဟီး .. :D။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းေရ .. မင္းနာမည္ကိုေတာ့ ငါမေရးေတာ့ဘူး .. ဟီး …. ေဆားရီးကြာ …။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အရာအားလံုးက ခုနက သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ၿငိမ္သက္လို႔။

“ေဟ့ေကာင္ေတြ ေငးမေနနဲ႔ .. ခံုေတြျပန္စီၾက” ဆိုၿပီး ဆရာကခိုင္းပါေလေရာ။ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္ေနႏိုင္မလဲ ….. ခံုေတြ ျပန္စီရေတာ့တာေပါ့။

“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ….. ဒီအခန္းက ေက်ာင္းသားေတြ ခံုကို ေကာင္းေကာင္း မစီခဲ့လို႔ လွဲကုန္တာ။ ခံုေတြက အတန္းလိုက္ဆိုေတာ့ တစ္ခံုလွဲရင္ အကုန္လွဲေတာ့တာေပါ့” လို႔ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိတာက ခံုကလွဲရင္ တစ္တန္းတည္းလွည္းရမွာေပါ့ ဘာျဖစ္လို႔ ၃ တန္းလံုး လွဲေနရတာလဲ။ ဒီေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ မေမးျဖစ္လိုက္ပါ။ စကားစေတြ ရွည္သြားမွာစိုးလို႔။ ခံုပဲစီေနလိုက္တယ္။ အခုခ်ိန္ထိ အဲ့ဒီေမးခြန္းက အေျဖမရိွေသးဘူး။ ေအာက္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္စီ ေျပာၾကတာေပါ့။ “ေဟ့ေကာင္ .. ခုနက ဟိုေကာင့္အေၾကာင္းေျပာေနလို႔ ငါတို႔ကိုမ်ားလာေျခာက္တာလား ???” ဘယ္သူမွ မေျဖႏိုင္ၾက။ အားလံုးတိတ္ဆိတ္လို႔ ……….. ဒီလိုနဲ႔ ငုတ္တုတ္မိုးလင္းပါေလေရာ …. မနက္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္က ႐ႈပ္ရျပန္ၿပီေလ .. ကထိန္ခင္းမယ့္ေန႔ … ညကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေခါင္းထဲမ်ာ မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ……

ဆက္ဦးမည္

Read More...

Thursday, March 8, 2007

တစ္ခါတုန္းက ( ၁ )

ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြကို ျပန္ၿပီသတိရေနတယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာမွ ရင္ထဲက မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္တယ္။ ဟိုး ....... ကၽြန္ေတာ္ ၉ တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက နယ္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ့ရပါတယ္။ အ.ထ.က - ၆ မွာ တက္ခဲ့ရတယ္။ အိမ္နဲ႔လည္း သိပ္မေ၀းလွဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ဆိုရင္ေရာက္ၿပီ။ အထက္တန္း ေက်ာင္းသား ေပါက္စဆိုေတာ့ အေပ်ာ္အပါးအရမ္းမွတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာကိုေတာ့ ပိုၿပီးႀကိဳးစားရတယ္။ ဘာသာရပ္ေတြက မ်ားလာၿပီကိုး ......
အျဖစ္အပ်က္က ဒီလိုပါ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကေနၿပီး ကထိန္ခင္းဖို႔ အစီအစဥ္ကေနစတာပါ။ ကထိန္မခင္းခင္ ၃ လေလာက္ ကတည္းက အခန္းထဲမွာ ကထိန္ေၾကးကို ေန႔စဥ္ထည့္ရပါတယ္။ တစ္ရက္ကို ၁၀ က်ပ္ ေန႔စဥ္ ထည့္ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကဆိုရင္ အဲ့ဒီလို ပြဲေတြရိွရင္ အရမ္းေပ်ာ္ၾကတာ။ စီလည္းအရမ္းစီတာကိုး။ ကထိန္ပြဲ၊ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ စသည့္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ကထိန္ပြဲက်ေတာ့ ေက်ာင္းမွာ တစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ခန္း၊ တစ္တန္းနဲ႔ တစ္တန္း အၿပိဳင္လုပ္ၾကတာ။ ပိုက္ဆံပေဒသာပင္အျဖစ္ အ႐ုပ္ႀကီးေတြလုပ္ၿပီး ၿပိဳင္ၾကတာ။ ေက်ာင္းကေနလည္း တစ္ႏွစ္ကိုတစ္ေခါက္ အလွဆံုး ပေဒသာပင္ အ႐ုပ္ကိုေရြးၿပီး ဆုခ်ပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ ပေဒသာပင္ကို အလွပဆံုးနဲ႔ ဆန္းျပားတဲ့ အ႐ုပ္ႀကီးေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို လွဴဖို႔ျပင္ဆင္ၾကတာေပါ့။ ဒီလိုခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ ဓေလ့ေလးကို အခုခ်ိန္ထိ အမွတ္ရေနတုန္းပဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္တို႔အခန္းက နဂါး႐ုပ္ႀကီး ျပဳလုပ္ဖို႔အႀကံရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အဲ့ဒီတုန္းက အခန္းထဲမွာ အ႐ုပ္ျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာကေန ပါ၀င္လႈပ္ရွား ရပါတယ္။ အ႐ုပ္ျပဳပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာဆိုရင္ အခန္းထဲမွာ ေနစရာမလိုဘူး။ တျခားအသင္း၀င္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လိုအပ္တာေတြကို စီစဥ္။ ၀ယ္ခ်န္းရမယ့္ ပစၥည္းေတြကိုလည္း ေစ်းကို ေျပးၿပီး၀ယ္။ အရမ္းကိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေလးေပါ့ဗ်ာ။ နဂါး႐ုပ္ႀကီးျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ ၀ါပိုး၀ါးကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ေတာင္ေပၚတက္ၿပီးေတာ့ခုတ္ၾက။ အဲ ... အဲ့ဒီမွာ ျပႆနာတက္ေသးတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေတာင္ေပၚတက္သြားတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
“ငါ့ဦးေလးၿခံနားေလးမွာ ၀ါး႐ံုႀကီးရိွတယ္ကြ .. ငါတို႔အဲ့ဒီမွာသြားခုတ္ရင္ ၀ယ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့”
“ေအး .. ဒါဆိုလည္း အဲ့ဒီကိုသြားၾကတာေပါ့ကြာ... ငါတို႔လုပ္မယ့္ အ႐ုပ္ႀကီးက ၀ါးအမ်ားႀကီးကုန္မွာကြ။ အနည္းဆံုး ၀ါပိုးႀကီ ၅ လံုးေလာက္လိုမွာ.. ဒီလိုဆိုရင္ငါတို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလွဴမယ့္ ပိုက္ဆံပိုထြက္လာတာေပါ့ကြာ”ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးနဲ႔ ေတာင္ေပၚကိုခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာေရာက္ေတာ့ ရြာေလးတစ္ရြာကို ေရာက္တယ္။ ရြာႀကီးလို႔ေျပာလို႔ရမယ္ထင္တယ္။ အိမ္ေျခ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ၿပီေတာ့ အိမ္ေတြကလည္း အိမ္ေကာင္းေတြမ်ားတယ္။ အမ်ားစုက လယ္သမားေတြ ဆိုတာသိရတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ သူ႔ဦးေလးကအိမ္မွာမရိွဘူး။ ခရီးထြက္သြားတယ္ဆိုတဲ့အတြက္ သူေျပာတဲ့ ၀ါ႐ံုေတာကို ခ်ီတက္ခဲ့တယ္။ ၀ါ႐ံုေတာကိုေရာက္ေတာ့ ၀ါးပင္ႀကီးကို ခုတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ ၀ါပိုး၀ါးခုတ္တာ အျမင္ကေတာ့ လြယ္ေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့ မလြယ္လွဘူးဗ်။ ၀ါးပိုးတစ္ပင္ကို ေပ၂၀ ၊ ၂၅ ေလာက္ရိွတာ။ အခ်င္းလံုးပတ္က ပွ်မ္းမွ် တစ္ေပေလာက္ရိွတယ္။ အရမ္းကိုေလးတာ။ ၿပီးေတာ့ ၀ါးကိုခုတ္ရတာဟာ တစ္ျခားအပင္ေတြခုတ္ရတာနဲ႔မတူဘူး။ သူ႔အျပင္သားက ေခ်ာေနေတာ့ အရမ္းထက္တဲ့ ဓါးနဲ႔မွခုတ္လို႔ရတာ။ ၿပီးေတာ့ ခုတ္ေနရင္းကိုယ္ဘက္ကိုက်မလာေအာင္ ႀကိဳးေတြနဲ႔ဆြဲထားရေသးတယ္။ အဲ့ဒီ ၀ါ႐ံုေတာနားမွ ေျမကြက္လပ္က နည္းနည္းက်ယ္လို႔ေတာ္ေသးတယ္။ အိမ္ေတြနဲ႔နီးရင္ေတာ့ ခုတ္ဖို႔ မလြယ္ကူဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အင္တိုက္အားတိုက္နဲ႔ ခုတ္လိုက္ၾကတာ ခုတ္ေနက်မဟုတ္ေတာ့ စုစုေပါင္း ၅ ပင္ကို ၂ နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္။ ခုတ္ၿပီးသား၀ါးပင္ေတြကို အရြက္ေတြသပ္ လံုးေခ်ာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး။ ၃ ေယာက္ ၂ လံုးႏႈန္းနဲ႔ထမ္းၿပီးျပန္ၾကမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ လြယ္ေတာ့ မလြယ္ကူလွဘူးဗ်။ ေပ၂၀ေလာက္ရွည္တဲ့ ၀ါးပိုးႀကီး၂လံုးကို လူသံုးေယာက္ထမ္း ..... ကားလမ္းေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ ကိုး႐ို႔ကားယားနဲ႔။ တစ္ဖြဲ႕ကိုတစ္ဖြဲ႕ၾကည့္ၿပီး ရီလိုက္ၾကတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ၀ါးလံုးႀကီးက အရမ္းေလးတာဗ်။ ဒီလိုနဲ႔ ထမ္းလိုက္ နားလိုက္ .. နားလိုက္ထမ္းလိုက္နဲ႔ ေက်ာင္းကိုခ်ီတက္ၾကတာ။ ေက်ာင္းနဲ႔ ေတာင္ေပၚနဲ႔က ၃ မိုင္ေလာက္ရိွတယ္။ လူကိုစုတ္ျပတ္သတ္သြားတာပဲ .... သူငယ္ခ်င္းေတြ မုန္႔ဆိုင္ေလး တစ္ခုေတြ႕ရင္ တစ္ေယာက္က တစ္မ်ိဳး၀ယ္ေကၽြးလိုက္။ အေအးဆိုင္ေရာက္ရင္ အေအးထုပ္ေတြ ေျပဆြဲလိုက္နဲ႔ အရမ္းကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ ဒီလိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အုပ္စု ေက်ာင္းကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ေရာက္ ရိွခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အတန္းပိုင္ဆရာမက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၾကည့္ၿပီး ......
“ဟာ..... လူေတြလည္း စုတ္ျပတ္သတ္လို႔ပါလား .. ေအာင္ျမတ္ေလး .. နင္တို႔မိဘေတြ ဒီပံုအတိုင္းနင္တို႔ကို ေတြ႕လို႔ကေတာ့ ငါကေတာ့ ေခါင္းက်ိန္းမွာပဲ၊ ၀ယ္လိုက္ပါဆို မ၀ယ္ဘူး”ဆိုၿပီး ဂ႐ုနာေဒါနနဲ႔ဆူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က “ဆရာမ.... ဒီ၀ါးပိုးႀကီးေတြက ၀ယ္လို႔မရဘူး (အမွန္တကယ္လည္း၀ယ္ဖို႔မလြယ္ကူလွပါ)၊ ၀ယ္လို႔ရတယ္ထားဦး ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရြယ္အစားကလည္ ရခ်င္မွရတာ။ အခုဆိုရင္ ... ပေဒသာပင္တီဖို႔ ပိုက္ဆံေတြပိုထြက္လာတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ၀ါးလံုးအရြယ္အစားကိုလည္းရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကုသိုလ္ပိုရတာေပါ့ ..... ဆရာမ။ “ေအးကြယ္..... ဆရာမက မင္းတို႔ ပင္ပန္းတာ မၾကည့္ရက္လို႔ပါ .. ၿပီးရင္ အိမ္ကလူႀကီးေတြေတြ႕ရင္ တစ္မ်ိဳးထင္ေနမွာစိုးလို႔ပါ ... သာဓုကြယ္.. သာဓု .. သာဓု .. ” အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ ခဏတာ ၿငိမ္ေနလိုက္ၾကတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘာေတြေတြးေနလဲဆိုတာေတာ့ ကာယကံရွင္ပဲသိမွာေပါ ..... xxxxxxxxx
(ဆက္ဦးမယ္ ........ )

Read More...

Wednesday, March 7, 2007

ခ်စ္စရာ User Bar ေလးမ်ား .....

MBlogger Forum ေပၚမွာ ကို CMS က User Bar Generator Site တစ္ခုေပးထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္သံုးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အဆင္ေျပတယ္ဗ်။ အသြင္အျပင္ ဒီဇိုင္းေတြကို ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ျပဳလုပ္လို႔ ရတယ္။ အဲ့ဒီမွာ Member ေတြဆြဲထားတဲ့ User Bar ေတြကိုလည္း Download လုပ္လို႔ရသလို။ ကိုယ္ပိုင္တစ္ခု ကို္လည္း ျပဳလုပ္လို႔ရတယ္။ အဲ့ဒီလိုဆြဲခ်င္ရင္ ဒီကိုႏွိပ္ပါ။ အဲ့ဒီမွာ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ကိုယ္စိတ္ကူးရိွသလို လြယ္ကူစြာ ျပဳလုပ္လို႔ရတယ္။ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္.. Size ကိုေတာ့ ျပင္လို႔မရဘူး။ သူ႔ Default အတိုင္းပဲ လုပ္လို႔ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ Scroller Layer ဆိုၿပီး ျပဳလုပ္ခ်က္အသစ္ကို စမ္းသပ္လို႔ရတယ္။ သူကေတာ့ ကိုယ္အသံုးျပဳမယ့္ User Bar ကို Scroller Animation ထည့္လို႔ရတယ္။ စမ္းၾကည့္ၾကပါ။ ဥာဏ္ရိွသလို သံုးလို႔ရပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ တစ္ခ်ိဳ ႔ ကိုတင္ေပးလိုက္တယ္..









Read More...

Monday, March 5, 2007

Myanmar Blogger Community !!!

သြားရင္း လာရင္း .. ခလုတ္တိုက္လို႔ ေရာက္ခဲ့တယ္... Myanmar Blogger Community တဲ့ဗ်ာ .. Myanmar Blogger ေတြ စုေ၀းေစမယ့္ေနရာလို႔ထင္မိတယ္။ ယူဇာကေတာ့ နည္းနည္းပဲရိွေသးတယ္။ ကဲ .. အားေပးလိုက္ပါဦး ... Myanmar Bloggers Forumers ......
ျမန္မာ ဘေလာ့ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့အကူအညီေတြ ကိုလည္းေတာင္းခံႏိုင္တယ္။ ကိုယ္သိတာေတြကိုလည္း တစ္စုတစ္စည္းတည္း နဲ႔တင္ျပလို႔ရတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သိတာေလးေတြကို အဲ့ဒီေနရာေလးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး Share ၾကရင္း .. စကားလက္ဆံုက်လို႔ရတာေပါ့ ... Myanmar Blogger Community

Read More...

ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြး .... ကႀကီး ..ခေခြး ...

ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးဟာ .. ဟိုးတစ္ေလာက ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းၿပီး .. အခုတစ္ဖန္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဦးေမာ့လာတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ သူဟာ .. ကပ္ေရာဂါမ်ိဳးလို အရိွန္အဟုန္နဲ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ႏိုင္တယ္လို႔လည္းဆိုတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေဆာင္းခိုငွက္ေတြကေနၿပီးေတာ့ တစ္ဆင့္ကူးစက္တာလို႔လည္းေျပာၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေလာေလာဆယ္ ဘယ္အတိုင္းအတာထိျဖစ္ေနသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သတင္း Policy ေၾကာင့္ အမွန္ကို မသိႏိုင္ပါဘူး။ ေအာက္မွာ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးအေၾကာင္း ဘိုလို ရွင္းျပထားပါတယ္။ ၾကက္ဥ/ဘဲဥ ၾကက္သား/ဘဲသား ေစ်းေတြဟာ တစ္ဟုန္ထိုးက်ေနသလို တစ္ခ်ိဳ႕ေစ်းေတြမွာ လံုး၀မေရာင္းရဘူးလို႔သိရတယ္။ ေရာင္းရင္လိုက္ဖမ္းတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိနဲ႔ေတာ့ ေနသင့္တယ္။ အသက္ကို ဥာဏ္ေစာင့္၏တဲ့။ ေစ်းေပါတုန္း က်ိတ္မယ္ဟေတာ့ မေတြးနဲ႔ေနာ္.... Flu ၿပီး ... မ Blogger ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနဦးမယ္.....
ဒီမွာ Bird Flu အေၾကာင္း ေရးထားတာေတြ႕လို႔ တင္ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အဂၤလိပ္လို ဖတ္ၾကေနာ္.. ဟီး .. ဘာသာျပန္ရမွာ ပ်င္းလို႔ ....

Avian influenza in birds

Avian influenza is an infection caused by avian (bird) influenza (flu) viruses. These influenza viruses occur naturally among birds. Wild birds worldwide carry the viruses in their intestines, but usually do not get sick from them. However, avian influenza is very contagious among birds and can make some domesticated birds, including chickens, ducks, and turkeys, very sick and kill them.

Infected birds shed influenza virus in their saliva, nasal secretions, and feces. Susceptible birds become infected when they have contact with contaminated secretions or excretions or with surfaces that are contaminated with secretions or excretions from infected birds. Domesticated birds may become infected with avian influenza virus through direct contact with infected waterfowl or other infected poultry, or through contact with surfaces (such as dirt or cages) or materials (such as water or feed) that have been contaminated with the virus.

Infection with avian influenza viruses in domestic poultry causes two main forms of disease that are distinguished by low and high extremes of virulence. The “low pathogenic” form may go undetected and usually causes only mild symptoms (such as ruffled feathers and a drop in egg production). However, the highly pathogenic form spreads more rapidly through flocks of poultry. This form may cause disease that affects multiple internal organs and has a mortality rate that can reach 90-100% often within 48 hours.

Human infection with avian influenza viruses

There are many different subtypes of type A influenza viruses. These subtypes differ because of changes in certain proteins on the surface of the influenza A virus (hemagglutinin [HA] and neuraminidase [NA] proteins). There are 16 known HA subtypes and 9 known NA subtypes of influenza A viruses. Many different combinations of HA and NA proteins are possible. Each combination represents a different subtype. All known subtypes of influenza A viruses can be found in birds.

Usually, “avian influenza virus” refers to influenza A viruses found chiefly in birds, but infections with these viruses can occur in humans. The risk from avian influenza is generally low to most people, because the viruses do not usually infect humans. However, confirmed cases of human infection from several subtypes of avian influenza infection have been reported since 1997. Most cases of avian influenza infection in humans have resulted from contact with infected poultry (e.g., domesticated chicken, ducks, and turkeys) or surfaces contaminated with secretion/excretions from infected birds. The spread of avian influenza viruses from one ill person to another has been reported very rarely, and has been limited, inefficient and unsustained.

“Human influenza virus” usually refers to those subtypes that spread widely among humans. There are only three known A subtypes of influenza viruses (H1N1, H1N2, and H3N2) currently circulating among humans. It is likely that some genetic parts of current human influenza A viruses came from birds originally. Influenza A viruses are constantly changing, and they might adapt over time to infect and spread among humans.

During an outbreak of avian influenza among poultry, there is a possible risk to people who have contact with infected birds or surfaces that have been contaminated with secretions or excretions from infected birds.

Symptoms of avian influenza in humans have ranged from typical human influenza-like symptoms (e.g., fever, cough, sore throat, and muscle aches) to eye infections, pneumonia, severe respiratory diseases (such as acute respiratory distress), and other severe and life-threatening complications. The symptoms of avian influenza may depend on which virus caused the infection.

Studies done in laboratories suggest that some of the prescription medicines approved in the United States for human influenza viruses should work in treating avian influenza infection in humans. However, influenza viruses can become resistant to these drugs, so these medications may not always work. Additional studies are needed to demonstrate the effectiveness of these medicines.

Avian Influenza A (H5N1)

Influenza A (H5N1) virus – also called “H5N1 virus” – is an influenza A virus subtype that occurs mainly in birds, is highly contagious among birds, and can be deadly to them. H5N1 virus does not usually infect people, but infections with these viruses have occurred in humans. Most of these cases have resulted from people having direct or close contact with H5N1-infected poultry or H5N1-contaminated surfaces.

Avian influenza A (H5N1) outbreaks

For current information about avian influenza A (H5N1) outbreaks, see our Outbreaks page.

Human health risks during the H5N1 outbreak

Of the few avian influenza viruses that have crossed the species barrier to infect humans, H5N1 has caused the largest number of detected cases of severe disease and death in humans. However, it is possible that those cases in the most severely ill people are more likely to be diagnosed and reported, while milder cases go unreported. For the most current information about avian influenza and cumulative case numbers, see the World Health Organization (WHO) avian influenza website.

Of the human cases associated with the ongoing H5N1 outbreaks in poultry and wild birds in Asia and parts of Europe, the Near East and Africa, more than half of those people reported infected with the virus have died. Most cases have occurred in previously healthy children and young adults and have resulted from direct or close contact with H5N1-infected poultry or H5N1-contaminated surfaces. In general, H5N1 remains a very rare disease in people. The H5N1 virus does not infect humans easily, and if a person is infected, it is very difficult for the virus to spread to another person.

While there has been some human-to-human spread of H5N1, it has been limited, inefficient and unsustained. For example, in 2004 in Thailand, probable human-to-human spread in a family resulting from prolonged and very close contact between an ill child and her mother was reported. Most recently, in June 2006, WHO reported evidence of human-to-human spread in Indonesia. In this situation, 8 people in one family were infected. The first family member is thought to have become ill through contact with infected poultry. This person then infected six family members. One of those six people (a child) then infected another family member (his father). No further spread outside of the exposed family was documented or suspected.

Nonetheless, because all influenza viruses have the ability to change, scientists are concerned that H5N1 virus one day could be able to infect humans and spread easily from one person to another. Because these viruses do not commonly infect humans, there is little or no immune protection against them in the human population. If H5N1 virus were to gain the capacity to spread easily from person to person, an influenza pandemic (worldwide outbreak of disease) could begin. For more information about influenza pandemics, see PandemicFlu.gov.

No one can predict when a pandemic might occur. However, experts from around the world are watching the H5N1 situation in Asia and Europe very closely and are preparing for the possibility that the virus may begin to spread more easily and widely from person to person.

Treatment and vaccination for H5N1 virus in humans

The H5N1 virus that has caused human illness and death in Asia is resistant to amantadine and rimantadine, two antiviral medications commonly used for influenza. Two other antiviral medications, oseltamavir and zanamavir, would probably work to treat influenza caused by H5N1 virus, but additional studies still need to be done to demonstrate their effectiveness.

There currently is no commercially available vaccine to protect humans against H5N1 virus that is being seen in Asia and Europe. However, vaccine development efforts are taking place. Research studies to test a vaccine to protect humans against H5N1 virus began in April 2005, and a series of clinical trials is under way. For more information about H5N1 vaccine development process, visit the National Institutes of Health website.

Read More...

အကယ္ဒမီေပးပြဲ ....

ဒီေန႔ ညေန ၅နာရီမွာ .... ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ .. ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕တြင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္အကယ္ဒမီ ေရႊစင္႐ုပ္ထုေပးပြဲကို က်င္းပမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက အခုဆိုရင္ .. ႐ုပ္ရွင္မင္းသား/မင္းသမီး/အဆိုေက်ာ္/ေမာ္ဒန္ ေတြအားလံုးနီးပါး .. ေနျပည္ေတာာာ .. အဲေလ .. ေနျပည္ေတာ္ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ ..........

Read More...

Saturday, March 3, 2007

ေၾသာ္.. လူေတြ .. လူေတြ ..

တေပါင္းလျပည့္ေန႔ .. ႐ံုးပိတ္လို႔ ေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးျဖစ္တယ္။ ႐ံုးပိတ္ရက္ ဘုရားေပၚမွာ လူေတြဟာ အရင္ကေလာက္ မစီေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ စိတ္ထဲကထင္ေနမိတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ .. ဘုရားရိွခိုး .. ပုတီးေလးစိတ္လိုက္နဲ႔ ဘုရားေပၚမွာ ၃ နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္။ ဘုရားေပၚက ျပန္ဆင္းေတာ့ လမ္းမေတာ္က အစ္မ၀မ္းကြဲအိမ္ကို ၀င္ဖို႔စိတ္ကူးမိလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေရႊပုဇြန္မွာ မုန္႔ေလးဘာေလး ၀ယ္သြားရေအာင္ဆိုၿပီး ေရႊပုဇြန္ကို သြားခဲ့တယ္။ ေရႊပုဇြန္ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လူေတြက မ်ားေနတယ္ေလ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို ၀ယ္ၿပီး ေကာင္တာမွာ ေငြရွင္းဖို႔သြားေတာ့ ... ေနာက္ကေနၿပီး .... ၀င္တိုက္တာ ခံလိုက္ရတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထုပ္ေတြ မႏိုင္မနင္းနဲ႔ အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ ... နည္းတဲ့ မုန္႔ထုပ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ေနာက္ကို ေရာက္သြားတာေပါ့။ ပိုက္ဆံရွင္းဖို႔ သူ႔မုန္႔ေတြ Casher ေကာင္တာေပၚ တင္လိုက္တာ ေကာင္တာေတာင္ မဆံ့ဘူး။ အလိုလိုေနရင္း ကိုယ္၀ယ္တဲ့မုန္႔ကိုၾကည့္ရင္း .. အားေတာင္ငယ္လာသလိုပဲ .. ;)။ ကၽြန္ေတာ္က နည္းနည္းေလးပဲ၀ယ္တာပါ။ ကိတ္မုန္႔ရယ္.. တူ/တူမေလးေတြအတြက္ ဂ်ယ္လီ .. ၿပီးေတာ့ မုန္႔လိပ္ျပာ .. စတာေတြပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ့္ေရွ႕က အေဒၚႀကီး ေငြရွင္းၿပီးမွ ရွင္းရမယ့္ပံုေပါက္ေနၿပီ။ တစ္ျခား ေကာင္တာေတြကလည္း မအား။ ဒါနဲ႔ပဲ .. Casher ကေကာင္ေလးက “အစ္ကို .. အစ္ကို႔ဟာအရင္ေပး .. အရင္ရွင္းေပးလိုက္မယ္” လို႔ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အထုပ္ေတြေပးလိုက္တယ္ အဲ့ဒီမွာ ျပႆနာက စေတာ့တာပဲ ..... ကိုယ့္ေရွ႕က အေဒၚႀကီးက “ဟဲ့ .. ငါဒီမွာ အရင္ေရာက္ေနတယ္ေလ .... ငါ့ဟာအရွင္ မရွင္းဘဲ .. ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာ္ရွင္းတာလဲ.. စည္းကမ္းကို မရိွဘူး”လို႔
Casher ေကာင္ေလးကိုေျပာလိုက္တယ္။ ေကာင္ေလးက ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး “ဒီက အကိုဟာက နည္းနည္းေလးမို႔ အရင္လုပ္ေပးလိုက္တာပါ . အန္တီ”
“ဟဲ့ ....နည္းနည္း မ်ားမ်ား .. ငါလည္းပိုက္ဆံေပး၀ယ္တာ .. သူလည္းပိုက္ဆံေပး၀ယ္တာ .. ငါအရင္ေရာက္တာ ငါ့ကိုအရင္လုပ္ေပး .. မလုပ္ေပးရင္ .. ငါဒါေတြ မယူေတာ့ဘူး”လို႔ျပန္ေျပာတယ္....
ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္တာနဲ႔ ...
“ညီေလး ရတယ္.. အရင္လုပ္ေပးလိုက္... အကို တစ္ျခားေကာင္တာက သြင္းလိုက္မယ္” ဆိုၿပီး တစ္ျခားေကာင္တာမွာ သြားေစာင့္ၿပီးသြင္းလိုက္တယ္။
ေလာကႀကီးရယ္..... တစ္ခါတစ္ေလ .. အမွားနဲ႔အမွန္ကို ဘယ္လိုခြဲျခားရမွန္းမသိဘူး။ ႏွစ္ဖက္လံုးၾကည့္ေတာ့ မွန္ၾကတာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ္. ၾကည့္တဲ့ ႐ႈ႕ေထာင့္နဲ႔ .. စိတ္ထားေလးေတြေတာ့ ကြာသြားမယ္ထင္တယ္ ... ဘာပဲေျပာေျပာ .... ေလာကႀကီးမွာ ..... ေကာင္းတဲ့စိတ္ေလးေတြ ေမြးႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ..................................

Read More...

Thursday, March 1, 2007

သင့္ Blog အတြက္ နာရီတစ္လံုးလိုခ်င္ပါသလား ..???

သင့္ Blog အတြက္ Flash Clock ေလးလိုခ်င္ရင္ .. ဒီကိုသြားၿပီး ႀကိဳက္သေလာက္အလကားယူပစ္လိုက္ပါ။ Flash Player မရိွရင္ေတာ့ မျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ Clock Gallery မွာ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ပံုစံဒီဇိုင္းေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္လို႔ ရပါတယ္။ Time Setting ကိုလည္း ႀကိုက္သလို ခ်ိန္ညိႇလို႔ ရပါတယ္။ Try & Enjoy it ....... ;)



Read More...

ေရႊဧည့္သည္ VS ေရႊပိုက္ပူ

ေလာကႀကီးေရ .. မဂၤလာပါ .. မေန႔က ထူးထူးဆန္းဆန္း ..... ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္မွာ နံနက္ ၉ နာရီေလာက္အထိ ျမဴေတြ ေ၀ေနတယ္ဗ်ာ။ အရမ္းကိုေနလို႔ေကာင္းတယ္။ အဲ့ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳး မႀကံဳရတာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔က အျခားေန႔ေတြထက္ပိုၿပီးတက္ၾကြေနတယ္ေလ။ သိတယ္မလား .... လကုန္ရက္။ ဟီး ... လစာထုတ္ရမယ့္ေန႔ဆိုေတာ့ လူက ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔ေပါ့။ ေလသံလည္း နည္းနည္း မာလာသလိုပဲ ;) ။ ဒီလိုေန႔ေတြမွာ ႐ံုးကလူေတြအားလံုးလိုလို ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ တက္တက္ၾကြၾကြျဖစ္ေနတတ္တာကို သတိထားမိတယ္။ အလုပ္လုပ္ရတာကိုက တျခားေန႔ေတြနဲ႔ မတူသလိုဘဲ။ ဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္လုပ္လက္စားသမားေတြ ဒါေလးကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနမိတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔လစာထုတ္ၿပီးရင္ နက္ျဖန္လစာကို ျပန္ေမွ်ာ္ေနတတ္တာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အက်င့္တစ္ခုပဲမဟုတ္လား .. မဟုတ္ရင္ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေျပာရမွာ အားငယ္လို႔ အေဖာ္ေခၚလိုက္တာ .. :D ..။ ဒါနဲ႔ပဲ ..ညေနက်ေတာ့ လစာထုတ္ရတာပ။ အင္.. လူဆိုတဲ့အမ်ိဳးက အေကာင္းႀကိဳက္ေလ။ လက္ထဲ ပိုက္ဆံေလးရိွရင္ ဘာမဆို အေကာင္းပဲသံုးခ်င္ၾကတာ။ အေကာင္းပဲလိုခ်င္ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလိုပဲ ..... ဒီေန႔ေတာ့ မစီးစဘူး .... ေရႊဧည့္သည္ ကားကို ေစာင့္စီးမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္ျဖတ္မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႐ံုးဆင္းေတာ့ မွတ္တိုင္မွာ မတ္မတ္ မတ္မတ္နဲ႔ လားစမ္းဟဲ့ .. ဒီေန႔ေတာ့ ေရႊဧည့္သည္ ကိုစီးပစ္မယ္ လို႔ စိတ္ထဲက ႀကံဳး၀ါထားတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ လာပါေလေရာ ။ မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့ တက္မလို႔လုပ္တာ .. ကိုယ္ေရွ႕က လူႏွစ္ေယာက္အရင္ တက္သြားတယ္။ ကိုယ္တက္ဖို႔အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ ...... စပယ္ယာက .. “အကို ... မရေတာ့ဘူး .. လူျပည့္သြားၿပီ” ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာၿပီး တားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း “အမ္.. ေၾသာ္ .. ဟုတ္လား”ဆိုၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ရေတာ့တာေပါ့။ သူက ျပန္ေျပာတယ္. “အကို ေနာက္ကားက ၁၅ မိနစ္ေလာက္ဆိုရင္ ေရာက္မယ္”တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾသာ္ .. ေစာင့္လက္စနဲ႔ မထူးပါဘူး .. ဆိုၿပီေစာင့္ေနတာ .. မိနစ္ ၂၀ ေလာက္သာ ၾကာသြားတယ္.. ေရႊဧည့္သည္ က ေပၚမလားဘူး။ ဒါနဲ႔ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆ နာရီ ၁၅ မိနစ္။ ဒီေန႔ လစာထုတ္ရက္ဆိုေတာ့ ... ႐ံုးက နာရီ၀က္ေလာက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ ထြက္လာတာ။ အခုကားေစာင့္တာနဲ႔ ၆နာရီေက်ာ္သြားၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ .. ေနာက္ထပ္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေစာင့္မိတယ္။ ...... ေဟာ .. လာၿပီဗ်ာ ...... ေရႊဧည့္သည္ႀကီး .... အေရာင္က ဟီးေနတာပဲ ..... ......။ မွတ္တိုက္ေရာက္ေတာ့ တေကာင္းသားက ... ရပ္ေတာင္မရပ္ဘူး ..... ကားေပၚၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူအျပည့္ ... အား ........။ ဒုတ္ေခါးပဲ .... စီးမယ္ဆိုကာမ ...... စီးခြင့္မႀကံဳ .. ခါတိုင္က်ေတာ့ မျမင္ခ်င္တဲ့အဆံုး။ ေၾသာ္ .. လူဘ၀ .. လိုတာမရ .. ရတာမလို...။ အနိစၥ .. ဒုကၡ ... အနတၱ။ ေရႊဧည့္သည္ေစာင့္ရင္း ... တရားေတာင္ ေပါက္ခ်င္လာၿပီ။ မထူးေတာ့ပါဘူး .. ႀကံဳရာကားနဲ႔ပဲလိုက္ေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ေနာက္ ၅ မိနစ္ေလာက္က်ေတာ့ ပိုက္ပူႀကီး .... မွတ္တိုင္ကို ကၽြိခနဲ .. ေရာက္လာတယ္။ လူသိပ္မပါဘူး။ ထိုင္ခံုေနရာေတြ လြတ္ေနတယ္။ အင္း .. မထူပါဘူး .. ဆိုၿပီး ... ပိုက္ပူေပၚပဲ တက္လိုက္ေတာ့တယ္။ ထိုင္ခံေနရာရတာ မဆိုးပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ထိုင္ၿပီးလိုက္လာတာေပါ့ ..... ကားစပယ္ရာက ကားခေတာင္းေတာ့ ၁၀၀ တန္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ငါဒီေန႔ လစာထုတ္တာ ..... ၁၀၀ ေပးလိုက္ေတာ့ မယ္... အမ္းခ်င္အမ္း မအမ္းခ်င္ေနဆိုၿပီးထုတ္ေပးလိုက္တာ။ စပယ္ယာက ျပဴးၾကည့္ၿပီး “အကို ေနာက္ ၅၀ ထပ္ေပးပါ” ... “ေဟး ..... ဘာလို႔လဲကြ .... ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ၁၅၀ ေတာင္ယူတာလဲ” လို႔ေမးေတာ့ .. “အကိုေတြ႕တဲ့အတိုင္းပဲေလ .. ကၽြန္ေတာ္တို႔ကားမွာ လူမွမပါတာ ... ၿပီးေတာ့ ၇နာရီထိုးေတာ့မယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေအာက္စိုက္ကားဗ်။ လိုင္းကားမဟုတ္ဘူး” ... “အမ္.... ” .. ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ဆင္းမလို႔စဥ္းစားမိလိုက္တယ္။ မေပးႏိုင္လို႔မဟုတ္ဘူးဗ်... ဒီေကာင္ေတြ လူပါး၀လို႔ .. ဒါေပမယ့္ ... ကိုယ္ကကားေပၚမွေရာက္ေနၿပီ .. ဆင္းျပီးတစ္ျခားကားေစာင့္ရင္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ ၁၀ မိနစ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာဦးမွာ .. မထူးပါဘူးဆိုၿပီး .. ၅၀တန္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဆင္းခါနီး ကားစပယ္ယာကို တစ္ခုေတာ့ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္..... “အကို .. အကို႔ကားကိုေလ .. ေနာက္ေန႔က်ရင္ ဆိုင္းဘုတ္ေျပာင္းတပ္လိုက္ပါလား” .. “အမ္.. ဘာဆိုင္းဘုတ္လဲ ...??? ” ..ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီး ကားေပၚကဆင္းလိုက္တယ္. .... “ေရႊပိုက္ပူ” အဲ့ဒီေတာ့မွ စပယ္ယာက စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ .. “အဟီး ... ေကာင္းသားပဲ .... မဆိုးဘူး”လို႔လွမ္းေျပာေသးတယ္ ...... ဒီလိုနဲ႔ ရင္နာနာနဲ႔ ပိုက္ပူကို ၁၅၀ ေပးစီးခဲ့ရတယ္ေလ ................................ တြတ္ပီလိုပဲ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္....
“ဒီေန႔ကံမေကာင္းပါလား !!!! ”

Read More...