အလုပ္ေလး နည္းနည္းရွဳပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနလို႔ ပိုစ့္ေလးေတာင္မတင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက လစာထုတ္တာ ပိုက္ဆံေလးစုမိလို႔ ေရႊဆြဲႀကိဳးေလးလုပ္ထားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ေရႊဆိုင္ကို ခ်ီတက္ခဲ့တယ္။ အဟီး .... ေရႊဆြဲႀကိဳးလုပ္မယ္ဆိုလို႔ အထင္ေတာ့မႀကီးလိုက္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀က ဒီလိုပဲ လုပ္လိုက္ ေပါင္လိုက္ ... ေရာင္းလိုက္နဲ႔ ;)။ ပိုက္ဆံဆိုတာ ကိုယ့္လက္ထဲမွရိွေနရင္ အရမ္းကုန္လြယ္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေရႊနဲ႔လွဲၿပီး သိမ္းထားတာ :D။ ေရႊဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဗ်ာ .. ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ အရင္ဦးဆံုး ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေလးေတြလိုက္ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူဆိုတာ သိတယ္မလား အေကာင္းႀကိဳက္ေလ။ အခ်ိန္စီးစီး ဒီဇိုင္းလွလွေလးေတြကို လိုက္ၾကည့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ .... ေျပာရမွာေတာ့ရွက္တယ္။ အဲ့ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရိွတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ မ၀ယ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ ... အဟီး။ ဒါနဲ႔ပဲ ကုိယ့္ေငြနဲ႔ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့ပမာဏကို ဆိုင္ရွင္ကို ေမးၿပီးျပခိုင္းရတာေပါ့။ ၀ယ္လို႔ရတဲ့ဟာကလည္းဗ်ာ .. ေသးေသးေလး ..တကယ့္ေသးေသးေလး .. အဟီး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟိုစဥ္းစားလိုက္ ဒီစဥ္းစားလိုက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၿပီးၾကည့္ေနေတာ့ဆိုင္ရွင္က
“ညီေလး၊ မင္းနည္းနည္းႀကီးႀကီးထဲကယူမလား ??”
“အင္..ယူခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ ..ကၽြန္ေတာ့္ေငြနဲ႔က မကာမိလို႔ပါ”
“အကိုေျပာတာ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာ အပြထည္ေတြရိွတယ္။ အျပင္ပန္းၾကည့္ရင္ေတာ့ ဆြဲႀကိဳးကအႀကီးႀကီးပဲ။ လူရွိန္တာေပါ့ကြာ။ ဒီမွာၾကည့္ပါလား” ဆိုၿပီး ထုတ္ျပတယ္။ ဟိုက္ ရွာလပတ္ရည္ ... နည္းတဲ့ဟာႀကီးေတြမဟုတ္ဘူး .. အႀကီးႀကီးဗ်ာ.. ဒီဇိုင္းကလည္းမဆိုးပါဘူး။ စည္သူလြင္ဆြဲႀကိဳးဆိုလားပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးရယ္။ မျဖစ္ပါဘူး။ လိုင္းကားေပၚ ၾကံဳသလို လိုက္ေနရတဲ့ဘ၀ ဟိုညိႇဒီညိႇနဲ႔ဆို ပါသြားဦးမယ္။ ဟီးဟီး ၀ယ္ကမ၀ယ္ရေသးဘူး ဥစၥာေျခာက္ေနတာ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း
“အကိုရယ္ေတာ္ပါၿပီ .. ကၽြန္ေတာ္ အက်စ္ထဲကပဲယူေတာ့မယ္ဗ်ာ” ဆိုၿပီး အက်စ္ထဲကပဲေရြးၿပီး၀ယ္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုအဖတ္တင္သြားတာပဲဗ်ာ။
ဒါပါပဲဗ်ာ .. တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး .. ၾကြားခ်င္လို႔ ....အဟီး။ ေၾသာ္ ..ေမ့လို႔ .. ကၽြန္ေတာ္အဲ့ဒီေန႔က ေရႊ၀ယ္သြားတာ ေကာက္ခ်က္တစ္ခု ခ်မိတယ္ဗ်။ အတၲႀကီးတယ္ပဲေျပာေျပာဗ်ာ။
ေၾသာ္ .. ငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာလည္း အခုဆိုရင္ အပြႀကီးပါလားေနာ္။ အျပင္ပန္းေတြသာ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီးေျပာေနတဲ့သူေတြရိွၾကတယ္။ ေလေပၚကစကားပဲရိွတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္သူကမွ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္မေဖာ္ခ်င္ၾကဘူး။ ၁၀၀ ေၾကာျငာ ၂ ပဲေပးတဲ့ စနစ္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။
စိတ္ထဲရိွတာေရးလို႔ စိတ္မဆိုးၾကနဲ႔ေနာ္။
Wednesday, February 7, 2007
ေအာ္...How Long ႀကီးကို .....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment